تأثیر ویرانگر و خطر پنهان تشخیص دیابت نوع 2 در بزرگسالان جوان

14 دسامبر 2020 - دیابت نوع 2  و عوارض آن اغلب برای بزرگسالان در میانسالی یا سنین بالاتر مطرح بوده است. با این حال تحقیقات جدید منتشر شده درDiabetologia ، ژورنال انجمن اروپایی مطالعه ی دیابت،نشان می دهد که سن در زمان تشخیص دیابت برای افراد جوان تر، نه افراد مسن تر، با خطر بالاتر مرگ و میر و بیماری های قلبی عروقی ارتباط دارد.

نویسندگان این مقاله، شامل نویسنده اول این مقاله دکتر Natalie Nanayakkara از دانشگاه موناش، ملبورن و پروفسور Sophia Zoungas، رئیس دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی پیشگیری دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا، گفتند: مداخلات زودهنگام و مداوم، برای بهبود سطح قندخون و پروفایل های خطر قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و مداخلاتی برای به تأخیر انداختن شروع دیابت نوع 2 در افراد در معرض خطر، برای کاهش سلامت و مرگ و میر مرتبط با این بیماری، بسیار ضروری هستند.

طی سه دهه ی گذشته، نرخ ابتلا به دیابت نوع 2 در همه گروه های سنی و تقریباً در همه کشورها افزایش یافته است. روند نگران کننده ای که در این دوره دیده می شود، افزایش نرخ ابتلا به دیابت در گروه های سنی جوان تر، از 20 تا 44 سال است. در حالی که کشورهای مختلف تغییراتی در افزایش نرخ ابتلا را نشان می دهند، اما این روند صعودی تقریباً در همه جا در جریان است و با افزایش میزان اضافه وزن و چاقی، رژیم غذایی نامناسب و کاهش میزان فعالیت بدنی ارتباط دارد.

نویسندگان پس از جستجوی پایگاه داده های MEDLINE وAll EBM (پزشکی مبتنی بر شواهد) از آغاز تا ژوئیه 2018 ، داده های 26 مطالعه ی مشاهده ای را شامل 1،325،493 نفر از 30 کشور در مناطق آسیا اقیانوسیه، اروپا و آمریکای شمالی در تجزیه و تحلیل خود قرار دادند.

با استفاده از تکنیک های مختلف آماری و مدل سازی کامپیوتری، مشخص گردید که بالاتر بودن سن در زمان تشخیص دیابت با کاهش خطر مرگ و میر ناشی از همه علل و بیماری ماکرووسکولار و میکرووسکولار همراه است، از نظر آماری هر سه ی این یافته ها قابل توجه هستند. هر 1 سال افزایش سن تشخیص دیابت پس از تنظیم برای سن فعلی افراد، به ترتیب با 4٪ ، 3٪ و 5٪ کاهش خطر مرگ و میر ناشی از همه ی علل، بیماری ماکرووسکولار و بیماری میکرووسکولار همراه بود.

نویسندگان اظهار داشتند: در حالی که مطالعات قبلی اثرات سن در تشخیص دیابت بر عوارض دیابت را ارزیابی کرده بودند، بازنگری آنها اولین بررسی سیستماتیک و متاآنالیز(فراتحلیل) بمنظور کشف ارتباط بین سن در زمان تشخیص دیابت و نتایج بعدی این بیماری است.

آنها توضیح دادند: افرادی که در سنین بالاتر مبتلا به دیابت شده اند، ممکن است در مقایسه با افرادی که دیابت آنها در سنین پایین تر تشخیص داده شده است، عوامل خطر قلبی عروقی انباشته، داشته باشند. از آنجایی که بالا رفتن سن پیش بینی کننده ای قدرتمند برای عوارض قلبی عروقی است، برای مدت مشابه ای از زندگی با دیابت، افرادی که دیابت آنها در سنین پایین تشخیص داده می شود در مقایسه با افرادی که در سنین بالاتر تشخیص داده می شوند، دارای خطرات مطلق کمتری هستند. با این وجود، با گذشت زمان، ممکن است اثرات پیری و مدت بیماری افزایش یابد، که نتیجه ی آن عوارض و مرگ زودهنگام در افرادی است که دیابت آنها در سنین پایین تر تشخیص داده شده است.

برای توضیح این موضوع، آنها گفتند که خطر مطلق عوارض برای فردی که در سن 30 سالگی، دیابت نوع 2 برای او تشخیص داده شده است در مقایسه با فردی که در سن 50 سالگی تشخیص داده می شود، کمتر است، اما تا زمانی که هر دو به سن 60 سالگی برسند، برای فردی که در سن پایین تر به دیابت مبتلا شده است، خطر نسبی و مطلق عوارض و مرگ، به دلیل تأثیرات پیری، همراه با تأثیر ابتلای طولانی تر به دیابت، بیشتر خواهد بود.

نویسندگان گفتند: بنابراین، افراد جوان یک چالش قابل توجه برای پزشکان و تصمیم گیرندگان سیاست های بهداشتی محسوب می شوند که باید از پاتولوژیهای ترکیبی پیری طبیعی و پیری عروقی زودهنگام ناشی از دیابت نوع 2 ، آگاه باشند. بعلاوه ، افرادی که دیابت نوع 2 برای آنها در سنین پایین تر تشخیص داده شده است، هنوز دارای پتانسیل ایجاد عوارض در مراحل اولیه زندگی هستند، در زمانی که هنوز در سنین کار هستند که در مقایسه با افرادی که در سنین بالاتر دیابت برای آنها تشخیص داده می شود، احتمال بروز چنین عوارضی باعث ناتوانی بیشتر و از بین رفتن بهره وری می شود.

نویسندگان اذعان کردند که غربالگری و پیشگیری از عوارض ماکرووسکولار مرتبط با دیابت مانند بیماری های قلبی عروقی برای افراد مسن مبتلا به دیابت که دارای بالاترین خطر مطلق کوتاه مدت هستند، بسیار مهم است و افزایش سن همچنان یکی از مهمترین عوامل خطر برای توسعه این عوارض ماکرووسکولار محسوب می شود.

دکتر Nanayakkara، افزود: با این حال، توجه به این نکته نیز مهم است که افرادی که در سن پایین تر به دیابت مبتلا می شوند، در طول زندگی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض قابل توجه قرار دارند، بنابراین کنترل خوب قند خون و کنترل فاکتورهای خطر (مانند وزن سالم و فشار خون طبیعی) در طول عمر آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این تفاوت بین افراد جوان و مسن از نظر خطرات مطلق در برابر خطرات عوارض دیابت نوع 2 در طول زندگی، شاید باید در دستورالعمل های مدیریت دیابت، با افزایش حمایت از برنامه های غربالگری در افراد مسن مبتلا به دیابت نوع 2 و تأکید بیشتر بر اقدامات پیشگیرانه برای افراد جوان مبتلا به دیابت نوع 2 ، در نظر گرفته شود.

محققان نتیجه گیری کردند که آگاهی از این "خطر پنهان" برای بزرگسالان جوان تر مبتلا به دیابت نوع 2 مهم و مهم تر می شود، زیرا تشخیص های جدید در این گروه سنی جوان، همچنان در حال افزایش است.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-12-reveals-devastating-impact-hidden-danger.html